အလြန္အမင္း - အႀကင္နာ
အေမႊးဆြယ္ေတြတဖြားဖြားက်လို႔
ပင္ရင့္သက္ႀကားအိုမွာ
နားခိုရာ လဲေလ်ာင္း
''ခါး ''ခ်ိလို႔ေစာင္း
ေမတၱာနဲ႔အႀကင္နာ
ဘယ္အခါ မေျပာင္းပါဘူး - သက္လ်ာရယ္ ။
တြန္႔လိမ္လို႔ေကာက္ေကာက္ေကြး
အျမစ္ဆံု''ေဆြး''ေျခာက္ေသြ႕ေစ
ေဖ်ာက္ေမ့၍ မရ
မင္းအရင္လို မလွေပမယ့္
သစၥာ နဲ႔ သံေယာဇဥ္ကေတာ့
ပစ္ခြာေျပး ငရဲဘံုထိေရာက္ပါေစ
ေမာင့္,အသဲပံုလို႔ လိုက္ပါရေစ ။
ညမင္းႀကယ္တံခြန္
No comments:
Post a Comment